Dworpenaar mijmert over de oudste rotsen van België (beklad met graffiti) :
Hier heb ik en vele buurtkinderen (de Mollekes, Hugo van den Bok, dei van Tist van den Dikke, dei van Dreeke Ridder, Jean van de Garage enz. samen onze jeugd doorgebracht. Het Beusselke (het bosje) zoals wij ons territorium omschreven. Kinderen die niet onmiddelijk in de buurt woonden waren er niet welkom. Daar hadden wij onze gepaste technieken voor om dat te verhinderen. We deden er aan rotsklimmen, de weide ernaast was ONS voetbalveld, op puberende leeftijd gekomen hadden we er ONS motorcross terrein. We maakten er de buurt onveilig met zelf ineen geknutselde Sachs en Flandria brommerkes. Onderdelen vonden we wel bij Jan Vandergucht bij het schroot.....
De herinnering alsof het gisteren was komt me zo weer voor de geest, toen we uit ons Beusselke werden verjaagd door buurt eigenares Net Van de Koater (Kater) familie Van Puyvelde. Gewoon omdat we een paar witbomen (Berken) hadden afgezaagd die we nodig hadden om een kamp te maken. Wisten wij veel dat die witbomen er strategisch aangeplant waren om de grens eigendommen af te bakenen. Zoals ik al aanhaalde, we waren met velen, maar ik werd steeds als eerste en dikwijls als enige met zekerheid erkend. Daane mè zain krolle va Jom van de plakke was ter oek baa. Komt er van als je met niet te temmen wilde gekrulde haren moet rondlopen, en er was gene Rosse bij want die van Deknopper (zonen van Juul en Virginie) want die hadden ros haar en behoorden niet tot onze clan, bubbel noemen ze dat nu.
Wij hebben serieus wat kwajongensstreken uitgehaald, maar met spuitbussen verf, Eeuwen oude Natuur Monumenten bekladden, daar hebben we ons nooit aan bezondigd. Het doet pijn als ik dit zie, de schuldigen zouden we toen wel rap bij de kraag gehad hebben en ze zouden zeker niet meer terug gekomen zijn. Zeker weten, met onze technieken van toen....
De Swa (Bergmans) in BEERSELS NIEUWS 2020,WEKELIJKSE-MAILKRANT UIT BEERSEL Jaargang 13 nr.42
